Frywolitka to technika tworzenia oryginalnej koronki z węzłów. W naszym przeglądzie - historia i podstawy frywolitki, a także - kursy mistrzowskie na temat tworzenia naszyjnika z chokerem i bransoletki zrób to sam.
Co to jest tatting?
Zdjęcie: makikoitoh.com
Frivolite (z francuskiego Frivole - pusty, frywolny) - technika tkania koronki ręcznej za pomocą specjalnych wahaczy lub igły z tępym końcem. Frywolitkowa koronka służy do ozdabiania ubrań, tworzenia akcesoriów, ozdabiania obrusów, serwetek, narzut itp.
Zdjęcie: etsystudio.com
Frywolitka różni się od innych rodzajów koronki przede wszystkim tym, że dzięki zastosowaniu mocnych nitek lub nawet cienkiego sznurka i sztywnych węzłów, zachowuje swój kształt całkiem dobrze. Pod pewnymi względami przypomina makrame (technika tkania guzkowego), ale różni się od niej wielką gracją i subtelnością pracy. W technice frywolitki możesz splatać się jako elegancki kołnierz, jeśli weźmiesz cienkie nici, a także bransoletę, naszyjnik, kolczyki lub inne akcesoria, które zachowają swój kształt, jeśli użyjesz materiału ściślej. Wcześniej frywolitki były używane przede wszystkim do tworzenia koronkowych elementów wykończeniowych lub elementów odzieży, ale dziś ta technika jest często używana do tworzenia niezwykłej biżuterii i akcesoriów.
Zdjęcie: etsy.com
Zdjęcie: @oranebevelacqua
Zdjęcie: @lena_beadsandgems
Zdjęcie: @lady_wendy_h
Zdjęcie: @rincondelfrivolite
Zdjęcie: @ cristina.p_bijoux
Zdjęcie: @ pippio.linando
Zdjęcie: @ la_al.sakuranbo
Zdjęcie: @ monarch.jewelry
Zdjęcie: etsy.com
Zdjęcie: etsy.com
22 rzadkie i nietypowe rodzaje robótek ręcznych
Tatting: Historia
Zdjęcie: @tomomikonochika
Historia tego rodzaju robótek jest tajemnicą. Niektóre źródła twierdzą, że tatting „wyrósł” ze umiejętności rybaków tkających sieci. Inni - że technika tkania koronek za pomocą promu narodziła się na Wschodzie, a stamtąd przyjechała do Europy. Trzecia wersja mówi o pojawieniu się i ulepszeniu takiego tkania w europejskich klasztorach, czwarta - że frywolitki pojawiły się „w domu” w ręcznie robionym otoczeniu.
Tak czy inaczej, blisko swojej obecnej formy, robótki te zyskały popularność dopiero w XIX wieku. Pierwsze wzmianki o „frywolicie” znajdują się w europejskich książkach robótek ręcznych z lat 20. XX wieku: wraz ze wzorem ubioru podano instrukcję, aby ozdobić go ażurowym kołnierzem w tej technice.
Wspomniany frywolitkowy kołnierz jako ozdoba sukienki
Jeden z pierwszych drukowanych przewodników frywolitek
Zdjęcie: livemaster.ru/viad
Naukowcy twierdzą: wynalazek technologii frywolitek dał potrzebującym kobietom znacznie prostszy i szybszy sposób robienia koronek niż wcześniej. Tkanie koronkowego wahadłowca nie było tak trudne i długie, jak tradycyjnie na szpulach. Początkowo w technice frywolitki wykonywano proste rzeczy, takie jak prosty warkocz koronkowy, ale technika szybko się rozwijała: wkrótce dzięki jej pomocy zaczęły powstawać kołnierze, falbanki, serwetki, mierzona koronka, wachlarze, parasole i tak dalej.
Zdjęcie: @ruru817
W Rosji pierwsze książki o frywolitkach ukazały się w latach 80. XIX wieku. Po rewolucji ta robota została prawie zapomniana. Odrodzenie rozpoczęło się w latach sześćdziesiątych w krajach bałtyckich, aw latach 1970–80 kluby tattingowe zaczęły pojawiać się w Moskwie i Leningradzie. Dzisiaj ta technika przechodzi nowe narodziny: z jej pomocą tworzą oryginalną biżuterię i akcesoria, które jednocześnie wyglądają elegancko i niecodziennie.
Zdjęcie: @elenlukashova
Sztuka smyczkowa - obrazy paznokci i nici: co to jest i jak się jej nauczyć
Frywolitki dla początkujących
Koronkę wykonaną techniką frywolitki można wyplatać specjalnymi metkami lub grubą i długą tępą igłą. Obie metody mają swoich zwolenników, esencja i wynik tkania guzkowego pozostają takie same.
Frywolitki z promem
Zdjęcie: @kelseyrkeane
Najpierw potrzebujesz:
• nici do koronki;
• specjalne autobusy do frywolitki (co najmniej dwa);
• haczyki do łączenia elementów (grubość szydełka zależy od grubości nici);
• igły w celu rozpuszczenia nieudanych fragmentów;
• nożyce.
O promie - kilka dodatkowych słów.
Zdjęcie: tattedtreasures.com
Shuttle - główne urządzenie do tkania frywolitek. W rzeczywistości pełni rolę cewki, na której nawinięty jest gwint roboczy, ale jednocześnie ściśnięte płytki wahadłowe działają jak ogranicznik, zapobiegając samowolnemu rozwijaniu się nici. Wahadłowce są wykonane w różnych rozmiarach, z różnych materiałów i kilku różnych wzorów. Na początek powinieneś wybrać parę prostych średnich promów wykonanych z wytrzymałego plastiku.
Zdjęcie: aliexpress.com
Do treningu wybierz mocną, dobrze skręconą, niezbyt cienką i nie puszystą nić (na przykład odpowiednie są nici bawełniane do dziania). Przygotuj narzędzia i nawiń nić wokół haka.
Jak nawinąć nić na promie:
Teraz możesz zacząć pracę.
Jasne i zrozumiałe wyjaśnienie: węzeł frywolitki
Przed rozpoczęciem pracy z promem możesz poćwiczyć używanie grubych nici lub sznurków, aby zrozumieć zasadę tkania.
Przód i tył węzłów tatting + pico: klasa mistrzowska
Węzły do przodu i do tyłu są dwoma głównymi elementami podwójnego węzła, głównym w frywolitkach, a pico to mała dekoracja oczkowa.
Frywolitki pierścieniowe i łukowe: klasa mistrzowska
Jeśli przyjrzysz się uważnie pracom w technice frywolitki, zobaczysz, że koronka składa się głównie z pierścieni i łuków.
Ten film pokazuje, jak zrobić pierścionek.
Oto jak zrobić łuk.
Po opanowaniu podstaw możesz spróbować wyplatać pierwszy produkt, na przykład naszyjnik z dławikiem:
Frywolitka z igłą
Koronkę wykonaną techniką frywolitki można również wplecić bez igły za pomocą igły. Igła do takiej pracy potrzebuje długiego, raczej grubego, z tępym końcem i okiem równym szerokości do samej igły (nie szerszej).
Będziesz także potrzebować:
- wątki;
- hak na drutach;
- nożyce.
Ta klasa mistrzowska pokazuje podstawowe techniki pracy z igłą i mówi, jak zrobić bransoletka frywolitkowa:
Co to jest koronka: rodzaje, cechy
