Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Unosi nas nie tylko nad ziemię, ale także w oczach innych. Sprawia, że jest wyższy, szczuplejszy, bardziej kobiecy. A w zamian wymaga prawidłowego chodu i postawy!
Być może najbardziej tajemniczą postacią w magicznym teatrze mody jest pięta. Definicja słownika obejmuje „pięty pod butem lub butem” (V. Dahl) - są blisko niego. Jest rzeczą samą w sobie, z nieugiętym wewnętrznym rdzeniem i godną pozazdroszczenia biografią. Ulubiony przez wszystkich:
● Czerwone pięty królów francuskich - aby uczestnicy wyraźnie widzieli ich niedostępną wysokość.
● Koturnowie starożytnych artystów licealnych - aby widz, nawet z ostatniego rzędu amfiteatru, mógł wczuć się w to, co wysokie i wieczne.
● Kastaniety tancerzy flamenco - tak brzmi prawdziwa hiszpańska pasja.
● Podkreśliły obcasy wszystkich kobiet ze świata przeszłości i przyszłości, aby mężczyźni zakochali się od pierwszego wejrzenia i odwrócili się.
Jednak na początku obcasy nie były modne, ale przydatne i wygodne urządzenie. Pierwsza wzmianka pochodzi z około 4000 pne. mi. Okazuje się, że w starożytnym Egipcie prości farmerzy nosili buty na obcasach, więc wygodniej było poruszać się po luźnej ziemi.
W średniowiecznej Europie, której ulice zakopano w błocie i ściekach, wynaleziono buty na palach - wysokie drewniane podeszwy ze skórzanymi paskami. Byli przywiązani do codziennych butów i nazywani „chodakami”.A na wschodzie takie buty, kabkab, były noszone w łaźni, aby nie poparzyć nóg. W XIV wieku, kiedy cały górny świat był zafascynowany polowaniem i jazdą konną, aby buty nie wśliznęły się w strzemię, szewcy zaczęli pogrubiać podeszwę pod piętą. To był też rodzaj pięty. A ponieważ mężczyźni jeździli głównie na koniach, zaczęli również nosić pierwsze buty na wysokich obcasach. Wiek później obcas o wysokości 6-8 centymetrów pojawił się w zwykłych męskich butach, z reguły nosili je arystokraci.
Kobiety nie skorzystały z cudownego wynalazku. W renesansie piękna Hiszpanii i Włoch lubiły wysokie drewniane „cokoły”, przodków nowoczesnej platformy. To prawda, że chodzenie po tych trybunach nie było łatwe. Czasami platforma przekraczała 70 centymetrów! Do poruszania się w takich butach dama potrzebowała wsparcia dwóch pokojówek. Leonardo da Vinci postanowił pomóc fashionistkom. Opracował bardziej wygodny design, który przypomina nowoczesną piętę butów damskich. Jednak jego wynalazek nie został w tym czasie doceniony, a rozkład masy obcasów jego projektu w Europie rozpoczął się dopiero po prawie trzech wiekach - w XVII wieku. Ale odkrycie geniuszu w 1533 r. Wykorzystało młodą żonę księcia Orleanu, Catherine de Medici. Kazała swoim wysokim obcasom wyglądać na wyższą. Za nią Maria Tudor miała wysoki obcas. Arystokraci szczególnie zakochali się w takich butach: w nim plecy wydawały się idealnie proste, a postawa wydawała się wspaniała. W epoce rokoka buty zaczęto dekorować koronkami, wstążkami, kamieniami i pokrywać je drogim aksamitem.W zależności od mody obcasy były pomalowane na różne kolory.
W 1680 roku buty z tak wysokimi i cienkimi obcasami stały się modne, że kobiety mogły po nich chodzić tylko laską. Pomimo niedogodności moda na obcasach wkrótce stała się wszechobecna. Ich wysokość była teraz regulowana specjalnymi dekretami. I oczywiście najwyższe obcasy były przywilejem szlachty i członków rodzin królewskich. Ciągle pojawiały się nowe wynalazki. Tak więc na początku XVIII wieku stworzono francuską piętę, czyli „gołębią łapę”. Wklęsły do wewnątrz wizualnie zmniejszył odległość między palcami buta a piętą, dzięki czemu noga jest wizualnie mniejsza. Jednak po rewolucji francuskiej w 1789 r. Panie zapomniały o tych wszystkich przyjemnych kłopotach i trendach mody na prawie 50 lat. Europa przyjęła ideę uproszczenia życia. Lekarze i filozofowie nagle przeciwstawili się ciasnym gorsetom i butom na wysokim obcasie - i, o dziwo, moda została pokonana.
Dopiero w XIX wieku moda na buty i buty na wysokim obcasie powróciła, a nawet XX wiek można nawet nazwać triumfem producentów obuwia. Po II wojnie światowej na scenie pojawiła się spinka do włosów - subtelny, elegancki, pociągający symbol kobiecej seksualności. Szewc Salvatore Ferragamo przybił głośno walący metalowy obcas do tej pięty i zaoferował długi stalowy mandryn jako podparcie dla pięty.
W latach 70. wysoki obcas został udoskonalony Hiszpański projektant Manolo Blahnikzamieniając go w nową broń piękna. Następnie szpilki zastąpiono platformami, następnie obcasy całkowicie zniknęły, a następnie pojawiły się ponownie.Projektanci mody oferują teraz męskie szpilki, ozdabiają je i zapewniają: dzięki temu majtki nie będą skomplikowane obok supermodelek.
Projektant mody i wielki miłośnik spódnic Marc Jacobs z przyjemnością nosi długie obcasy. A Sir Elton John, Tom Cruise i Silvio Berlusconi wybierają niskie i niepozorne szpilki - ale tylko przy nich czują się pewnie. Nicolas Sarkozy jest zawsze „na topie”, a jego żona Carla Bruni stosuje nawet oficjalne sztuczki baletowe, aby różnica w wysokości nie była uderzająca. Ale nadal chcę wierzyć, że wysokie obcasy pozostaną naszą kobiecą siłą i słabością, a nasi mężczyźni obok nas bez żadnych sztuczek będą niezawodni i pewni siebie.
Żaden czerwony dywan nie obejdzie się bez obcasów. Gwiazdy próbują się prześcignąć dzięki oryginalności form pięty. Ale gwiazdy są wciąż hitem gwiazd. Zapewniają maksymalny efekt smukłych nóg.
Wszystko jest w modzie. Cienkie, grube, wysokie, niskie, szpilki, kieliszki do wina i oczywiście szpilki. Dziś nie ma ram dla obcasów. Wszystko - materiał, kolor, kształt, design - według uznania „twórcy”.
Wystrój pięty i platformy w stylu dyskoteki pozwoli zabłysnąć na imprezie. Inkrustowana pięta to odważne rozwiązanie zapewniające elegancki wygląd. Zwierzęcy odcisk na pięcie jest tym, czego potrzebujesz, aby uzyskać śmiertelne piękno. Kontrastujące połączenie ćwieków i futra podkreśla wyrafinowanie wyglądu.
Artykuł został opublikowany na podstawie materiałów magazynu „Dobra rada” 12/2012. Tekst: Olga Kononova. Zdjęcie: BurdaStyle.ru
Materiał przygotowany przez Julię Dekanovą
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
